Taha Bey’in Tuvalet eğitimi

Merhabaaaaa,

Karşınızda, tam 15 gün sonra 3 yaşını doldurucak bir erkek çocuğunun annesi bulunuyor:) Bu 3 yaşa neler sığdırdık bir biz bir Allah biraz da instagram ailemiz biliyor. İlk doğduğu zamanlar dert ettiğim şeylerin yerini neler aldı neler. Büyüyor evlatlarımız gözümüzün önünde. Her geçen gün ‘annemin deyişiyle’ bir arpa tanesi kadar büyüyor işte.

Her dönemin, farklı zorlukları olduğu dönemler geçirdik. Örneğin ek gıdaya geçiş sonra yürümeye başlaması, ataklar, uykusuzluk daha bir çok şey.  Bebeklikten çıkıp çocukluğa adım attığı dönem geldide çattı işte. Aslında aramızda fiziksel anlamda tek bağımızın kaldığı bez değiştirme-tuvalet  evremizde çoktan gelip geçiyordu ki hazır 3 yaşına basıcak, e bir de eylülde okuluna başlıycak, he bi de yaz olması, artık tuvalet eğitimi zamanımız geldi dedirtti.

Önceden ufak bir tuvalet eğitimi girişimimiz olmasına rağmen kendisinin koca bir adam gibi hayır ben bezi bırakmıcam ısrarıyla hayallerimizi bir süre ara vermiştik. Açıkçası tuvalet eğitimi beni korkutan bazı durumlardan biriydi. Eminim ki bu sürece girmekten herkes benim kadar korkuyordur. Ama yapıcak bişey yok iş başa düştü ve bir gaza geldik başladık.

Aslında yazlığa gelmeden önce Taha’yı biraz alıştırdık bu duruma ama kendiside artık bezden rahatsız olduğunu , kaşındığını dile getirmeye başlamıştı. Bizde durum böyleyken ‘Bodrum’a gittiğimizde bezimizi çöpe atıcaz’ demeye başladık. Nerdeyse hergün bu sözleri ona söyledik ve onu bu duruma iyice alıştırdık. Tuvalete giderken hadi gel beraber gidelim, bak bende buraya tuvaletimi yapıyorum gibi örneklerle her seferinde ona gösterdik. Özellikle yaptığımız şeyin ne kadar doğal bişey olduğunu anlatmaya çalıştık. Hatta o, ara ara ben bezime yapıcam desede biz inatla maalesef yazlıkta bezimiz çöpe gidicek dedik.

Bodrum’a geldikten birkaç gün sonra başlamaya karar verdik. Çünkü hem evinden uzak olması ve burda yeni bir düzene alışıcak olmasınıda göz önüne aldık. Beraber gidip istediği renklerde boxer aldık. Kendi istediği boxerler olması bizim için önemliydi çünkü artık çoğu şeyde kendi kararlarını verebilen bir birey haline gelmeye başladı.

1.GÜN: Ve büyük gün geldi, uyandık, bezimizi çıkardık beraberce hooop çöpe gitti diye bezimizi çöpe attık. Sonrada ona ‘artık çişimizi ve kakamızı tuvalete yapıcaz’ dedik. Tabiki varan 1 altımıza yaptık, sorun değil ama gelirse söylersin deyip üzerinde durmadık.Her saatte bir çiş vakti deyip tuvalete götürsekte, bir değil, iki değil, üç değil altımıza yapıyoruz, maalesef bu bez gibi değil, külotumuz kalmadı yıkanana kadar ıslak kalıcaksın dedik ve ıslak külotunu değiştirmedik. Tabiki çok rahatsız oldu. Bu rahatsızlığı ona hissettirmek, külotun bez gibi olmadığını ona göstermek istedik ve başarılı olduk. İlk defa çişimizi tuvalete yaptığında biz ne kadar sevinsekte sakince ‘aferin sana aslan parçası, çak bi beşlik’ dedik ve sevincimizi içimizde yaşadık:))) Ama ciddi anlamda gündemimiz tamamen çiş ve kaka üzerine oldu. Çişi halletmeye başladık derken karnım ağrıyor demesiyle kaka vakti geldiğini anladık ama yok arkadaş tuvalete oturt, oyala derken çocuk yapmıyor kakasını. Bezimi takın, beze yapıcaaaam diye ağlamalar başladı.Heralde 5 defa denememizin sonucunda gözümünüzün içine baka baka külotuna yaptı kakasını hemde çişle beraber. İçimiz gitti ama tabiki napıyosuuuuun seen diye kızmadık. Olsun bir daha kakan gelirse söyle bize tuvalette yaparız dedik. İlk günümüz böyle geçti derken gece napıcaz bakalım diye karar karar düşünmeye başladık. Daha önce gittiğimiz pedagogumuz bize yapılan en büyük yanlışın gece tekrar bez bağlanması olduğunu söyledi. Bizde bu yüzden alıştırma külodumuzu giydirdik ve yatırdık. Ama çok su içirmeden uyuttuk. 3 saat arayla ‘çiş vakti’ deyip gece uyandırdık. Özellikle lazımlığı yanına getirmedi, bilerek tuvalete kadar yürüttük ve YAŞASIIIIN çişimizi gece sorunsuz hallettik:) AMAAAA bu her zaman olan bişey değil tabiki:)

2. GÜN: Gün içinde damla şeklinde kaçırmalarımızla hem tuvalete hem lazımlığa çişimizide, kakamızıda yaptık. Tabiki çişiiiim geldiiii demesini beklemeden biz kendimiz onu tuvalete götürerek. Ama gece uyandırdığımızda bu sefer hem ağladı hemde çişini yapmadı:( E çiş yapmayınca bizim gece uykusu tedirgin oldu aradan 1 saat geçtikten sonra yine kaldırdık bu sefer zorda olsa yaptı ama sabah uyanamadı tabi:) Eee gece uyanınca sabah kalkmaları baya zor olmaya başladı:)

3. GÜN: Hem çişimizi hem kakamızı tuvalete yapmaya başladık. Süper sanırım alışmaya başladı dedik ve günü harika kapadık.

4.GÜN: Denize gittiğimizde tuvalet dolu olduğu için kenara bir yere gizlice çişimizi yaptırdığımızda bir teyzecik bizimkini görmüş. Sonra yanımıza gelip ‘ay sen çişini mi napıyosun ‘dediği an başa geri döndük sanki. Çişi geldiğinde söyleyen çocuk altına yapmaya başladı . Ama konuşa konuşa çözdük. Burda vericeğimiz tavsiye ‘LÜTFEN KİMSEYE YORUM YAPTIRMAYIN’ .

Ve günler böyle geçti gitti, şimdi tam 1 ay olmuş başlayalı. Hala arada ufak kaçırmalar oluyor. Ama artık hem çişini hem kakasını geldiği zaman kendi söylüyor, söylemediği zamanlarda çok oluyor ama artık biz anlayabiliyoruz geldiğini:) Geceleri derseniz bu ara ateşimiz oluyor bu yüzden altımıza çok kaçırıyoruz maalesef. Ama en önemli aşamaları atlattığımızı düşünüyorum. Gerçi yazıla geri ataklar falan beni korkutuyor ama kısmet artık. Hala birileri yanında tuvalette ilgili konuştuğunda bunu çok iyi anladığı için artık yanında kimseye bu konuyu açtırmıyoruz.

Birde tuvalet eğitimi verirken dışa çıktığımızda ya araba çişimiz gelirse ya tuvalete yapmazsa düşüncemizle bir lazımlık daha aldık. Ama bu biraz farklı. Kendine ait torbası var ve acil durumlarda hop açıyoruz çişimizi yada kakamızı yapıyoruz sonra poşeti çıkarıp bağlayıp çöpe atıyoruz:)

Joker’den aldığımız bu lazımlığın markası ise Potette.

En önemlisi çocuğun tuvalet yapmanın çok doğal bir durum olduğunu ve büyütülücek bir konu olmadığını anlaması sanırım. Çünkü ne zaman biri bu konuya dikkat çekse hala tökezliyoruz. Bence tam vaktinde başladığımız bu işin adımlarını çok doğru izledik ve kısa sürede işi çözdük.

Uzman değilim ama tecrübelerime dayanarak size belki bir örnek oluruz. Sonuçta her çocuğun farklı olduğunu unutmadan aynı sonuca ulaşmayı beklemeyin. Bu sürecin uzun bir süreç olduğunu ve her an etraftan gelicek durumlardan dolayı (yorumlar,hasta olma,isteksizlik vs) tökezleyebiliceğinizi ama düzeliceğini unutmayın.

Yazımızdan keyif aldığınızı umuyorum ve sorularını yada yorumlarınızı bekliyoruuuuuummm:)

hazalkosem

Hazal Kösem Hakkında